Ο Χάρης Κολχούρης γράφει για την νίκη που θύμισε την πρωταθλήτρια ΑΕΚ, για την τρέλα αυτής της ομάδας και παραθέτει ορισμένες σημαντικές σημειώσεις.
Είναι απίστευτη η μετάλλαξη αυτής της ομάδας μέσα σε διάστημα μίας μόνο εβδομάδας. Την προηγούμενη Κυριακή η ΑΕΚ παρουσίαζε ένα μαύρο χάλι στο ΟΑΚΑ, ακολούθησαν απολύσεις και αλλαγές και φτάσαμε μια εβδομάδα μετά για να δούμε μια ομάδα, χάρμα οφθαλμών.
ΟΛΟΙ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟΙ
Δεν ξέρω πραγματικά με ποιον να αρχίσω. Ο Βράνιες, το μάτι του οποίου γυάλιζε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, ο Σιμόες με τον Μπακάκη και τον Γαλανόπουλο που δεν έχαναν καμία μονομαχία, ο Λιβάγια που για ακόμη μια φορά φέτος έδειξε την απαράμιλλη κλάση του και ο Ολιβέιρα που για όσο αγωνίστηκε ήταν πραγματικός ταύρος στην επίθεση. Όλοι ήταν υπέροχοι.
Υπέροχος φυσικά ήταν κι ο Χρήστος Αλμπάνης. Το έχουμε πει χιλιάδες φορές, έχει καταντήσει κουραστικό πλέον, αλλά είναι κρίμα το παιδί να χαραμίζεται και να μην παίρνει χρόνο συμμετοχής. Παίκτης με χαρακτηριστικά, μοναδικά στο ρόστερ, που έχει την δυνατότητα να αλλάζει την ροή του παιχνιδιού ανά πάσα στιγμή.
ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ!
Αυτή την ομάδα την έχουμε λατρέψει για την τρέλα της. Γιατί μονάχα αυτή η ομάδα μπορεί να σε στείλει από την κατάθλιψη στην ηδονή σε ελάχιστα λεπτά. Είναι το πάθος που βγάζει προς τα έξω και αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κρυφτεί.
Ο τρόπος με τον οποίο πανηγυρίζει ο Λιβάγια μπροστά από τον κόσμο της ΑΕΚ, πάνω στα κάγκελα, είναι απίστευτος. Είκοσι χρόνια πριν, ανάλογη ενέργεια είχε κάνει ο Ντέμης στην Φιλαδέλφεια και χθες το βράδυ, ο Λιβάγια έδειξε πόσο εύκολα μπορεί ένας τρελός να συνδεθεί μαζί της.
Δεν χρειάζεται να ξέρει πολλά για αυτή. Ας πούμε, ο τρόπος με τον οποίο ο Νέλσον Ολιβέιρα πανηγύρισε στο φινάλε του παιχνιδιού, αν και τραυματίας, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Σαν τρελός έτρεχε να συγχαρεί τους συμπαίκτες του και να γιορτάσει μαζί τους.
Μέχρι κι ο Τσιγκρίνσκι, που είναι χαμηλών τόνων, έκανε σαν μικρό παιδί στο γκολ του Ολιβέιρα. Σε όλα τα γκολ, αλλά με αποκορύφωμα το τρίτο, όλος ο πάγκος ήταν στο πόδι. Αγκαλιές, φιλιά και ατελείωτα χαμόγελα. Αυτή είναι η ΑΕΚ που αγαπήσαμε! Μια γροθιά, μια οικογένεια!
Είμαι σίγουρος ότι και ο Ζεράλντες που παρακολούθησε το παιχνίδι από τις κερκίδες του γηπέδου, αντιλήφθηκε τι εστί ΑΕΚ. Μακάρι για το καλό του ίδιου, αλλά και της ομάδας, να αποδείξει την αξία του και να γυρίσει το βαρύ κλίμα που έχει δημιουργηθεί για αυτόν.
Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΦΕΡΝΕΙ ΗΡΕΜΙΑ
Δυστυχώς, όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Η φορά που έχει αποκτήσει αυτή η αρμάδα θα διακοπεί για δύο εβδομάδες. Από την άλλη, η λίστα των τραυματισμών είναι μεγάλη.
Χθες προστέθηκαν σε αυτή και ο Γαλανόπουλος με τον Ολιβέιρα. Αντιλαμβάνεται κανείς, ότι δεν είναι εύκολο για οποιονδήποτε προπονητή να διαχειριστεί ένα ρόστερ με ηχηρές απουσίες.
Συνεπώς, η διακοπή αρχικά θα δώσει χρόνο στους απόντες για μην χάσουν τις υποχρεώσεις της ομάδας και παράλληλα θα φέρει εξελίξεις στο θέμα του προπονητή.
Στην συγκεκριμένη υπόθεση, ο Κωστένογλου φαίνεται να έχει κερδίσει αρκετούς πόντους, αλλά ο Ίλια Ίβιτς έχει προχωρήσει δύο-τρεις υποθέσεις, με την σύμφωνη γνώμη του προέδρου. Μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε αυτή την στιγμή, αλλά αναμφίβολα μέσα στις επόμενες ώρες θα έχει ξεδιαλύνει το τοπίο.
Υ.Γ Είναι έγκλημα η αγκωνιά που δέχεται ο Μπακάκης στο πρόσωπο από τον Μπαράλες και δεν τιμωρείται με κόκκινη κάρτα. Όσον αφορά την φάση του πέναλτι, είναι ολόσωστη η απόφαση, που ανέδειξε την έλλειψη καθαρού μυαλού. Απόλυτα λογικό μετά από ένα ακόμη παιχνίδι στα «κόκκινα».
Υ.Γ 2 Όσο ο Βέρντε χάνει τις ευκαιρίες που του δίνονται και παράλληλα οι παίκτες που αγωνίζονται στις ιδιες θέσεις πετάνε, δύσκολα θα βρει χώρο για την εντεκάδα. Μακάρι να δείξει κι αυτός το ταλέντο του, ώστε να διαψεύσει τους επικριτές του.
Υ.Γ 3 Ο τρομερός κόσμος της Ένωσης δεν την άφησε μόνη της ούτε αυτή την φορά. Συγκλονιστικές εικόνες ειδικά μετά την λήξη του αγώνα, με τους παίκτες να αποθεώνονται και να ανταποδίδουν με «όλε-όλε». Στιγμές 17-18’…
Υ.Γ 4 Πάντως είναι μοναδικό φαινόμενο, να υπάρχει ξεκάθαρο θέμα στα στόπερ, να υπάρχει διαθέσιμος στο ρόστερ (Τσόσιτς), αλλά να μην υπολογίζεται. Κι όλα αυτά, χωρίς να γίνεται κάποια κίνηση για να αποκτηθεί ένας (π.χ. Μπα)
Υ.Γ 5 Ευχαριστώ τον φίλο Γιάννη, που μου «δάνεισε» τον τίτλο του σημερινού άρθρου!
Καλό μήνα, καλή εβδομάδα να έχουμε φίλοι μου. Υπομονή, ο δρόμος είναι μακρύς και η τρέλα μας τεράστια! Vamos ΑΕΚΑΡΑ!
