Ο Χάρης Κολχούρης αναλύει το χθεσινό ντέρμπι, δίνει άριστα στον Καρέρα, ενώ καταπιάνεται και με ορισμένα εμπόδια που βρέθηκαν στον διάβα της Ένωσης.
Στην χθεσινή αναμέτρηση, η ΑΕΚ ήταν από τις λίγες φορές τα τελευταία χρόνια στην Τούμπα, που αφομοίωσε ένα πλάνο με αρχή, μέση και τέλος. Άσχετα που δεν της επιτράπηκε να το υλοποιήσει μέχρι τέλους…
Ο Μάσιμο Καρέρα με το σύστημα που επέλεξε, κατάφερε να κάνει κάτι που δεν έχει πετύχει κανείς προπονητής της Ένωσης τα τελευταία χρόνια. Να εγκλωβίσει τους μεσοεπιθετικούς παίκτες του ΠΑΟΚ, που διαθέτουν αναμφίβολα πολύ καλή τεχνική κατάρτιση.
Πώς το πέτυχε αυτό; Αρχικά με την επιλογή της τριάδας στον χώρο του κέντρου. Ο Ιταλός ρίσκαρε μεν, με την επιλογή του απείρου Σαμπανάζοβιτς, αλλά του βγήκε σε καλό δε. Ο Βόσνιος χαφ πήρε αρκετές πρωτοβουλίες, ήταν αρκετά δραστήριος, ενώ δεν δίσταζε να προωθήσει την μπάλα προς την κιτρινόμαυρη επίθεση.
Παράλληλα, οι Κρίστισιτς, Σιμόες «κατάπιαν» πολλά χιλιόμετρα στον αγωνιστικό χώρο, συμβάλλοντας στην αμυντική λειτουργία της ομάδας.
Ωστόσο όπως στην ζωή, έτσι και στο ποδόσφαιρο, κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις. Η ΑΕΚ στην προκειμένη περίπτωση, περιόρισε εν πολλοίς τους επιθετικούς του ΠΑΟΚ, αλλά έχασε σε δημιουργία.
Μέχρι πρότινος, η Ένωση στήριζε το παιχνίδι της στις ατομικές αρετές του Μάρκο Λιβάγια και στην ελευθερία κινήσεων του Μάνταλου.
Δυστυχώς, η έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού του Ολιβέιρα και η δυστοκία του Γιακουμάκη ώθησαν τον Καρέρα στην επιλογή του Λιβάγια για την αιχμή του δόρατος. Έτσι, έχασε σε δημιουργία και ύψος, αλλά περιόρισε τους ελεύθερους διαδρόμους.
ΟΛΑ ΚΑΛΑ, ΜΕΧΡΙ…
Το πλάνο του Ιταλού δούλευε. Να κρατήσει το μηδέν, να οδηγήσει τον ΠΑΟΚ σε βιαστικές επιλογές και να ελαχιστοποιήσει τους κινδύνους.
Το πέναλτι πάνω στον Βιερίνια είναι 110% σωστό. Καμία αμφιβολία. Δυστυχώς όμως, οι Έλληνες χειριστές του VAR αναλαμβάνουν να κοιτάξουν ένα μέρος της φάσης, εκτός αν είναι αμισθί, όπως άλλοι…
Από κει και πέρα, το χέρι του Βαρέλα πριν στην περιβόητη φάση με τον Κρίστισιτς, είναι οφθαλμοφανές και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για παράβαση στην συγκεκριμένη περίπτωση…
Όπως όμως θα γνωρίζετε, δεν αναλώνομαι σε διαιτητικά λάθη. Αναφορές σαφώς και θα γίνονται, αλλά όχι εκτενείς. Οπότε δεν θα συνεχίσω με τις επίμαχες φάσεις, αν και είναι αρκετές…
ΤΗΣ ΑΞΙΖΕ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ
Η ΑΕΚ αντιμετώπισε τον ΠΑΟΚ πολύ σωστά. Με την είσοδο του Ολιβέιρα το πλάνο συνεχίστηκε, έτσι όπως είχε σχεδιαστεί. Έκλεισε τον ΠΑΟΚ στα καρέ του, δημιούργησε ευκαιρίες (βλ. Μάνταλος, Ολιβέιρα) και άξιζε πέρα για πέρα κάτι παραπάνω από το παιχνίδι.
Είναι γνωστό άλλωστε, ειδικά μετά το παιχνίδι του πρώτου γύρου, ότι όταν ο Λιβάγια δεν αγωνίζεται στην κορυφή, αλλά γύρω από τον φορ, η ομάδα «τσουλάει» καλύτερα.
Σε συνεργασία πάντα με τον Μάνταλο, ο οποίος πίσω από τον Ολιβέιρα είχε πολλούς χώρους, δημιούργησαν αρκετά ρήγματα στην ασπρόμαυρη άμυνα, όχι όμως με επιτυχία…
Στο δια ταύτα, η Ένωση δεν φάνηκε ότι φοβήθηκε τον ΠΑΟΚ. Αντίθετα, ήταν από τις λίγες φορές που πήγε στην Τούμπα, με στόχο να πάρει κάτι από το ματς. Αυτό πρέπει να κρατήσει. Να μην σταθεί στο δέντρο, αλλά στο δάσος. Στο γεγονός ότι αγωνίστηκε με σκοπό να πάρει το ματς. Με οργανωμένο πλάνο και χωρίς φόβο!
Σε αυτό το κομμάτι, ο προπονητής της παίρνει άριστα! Στην προετοιμασία δηλαδή της ομάδας και στο ψυχολογικό κομμάτι. Από κει και πέρα, δεν επιτράπηκε σε εκείνον και στην ομάδα να πάρουν κάτι παραπάνω από το παιχνίδι…
Υ.Γ Άριστα πήρε και ο σκηνοθέτης του ΠΑΟΚ ΤV, που επέλεγε με μαεστρία, όσα πλάνα ευνοούσαν την ομάδα του και «έκρυβε» εκείνα που την έκαιγαν… Άψογος!
