Ο Χάρης Κολχούρης γράφει για το παραμύθι που είχε χτιστεί γύρω από την πρωταθλήτρια ΑΕΚ και την κάκιστη νοοτροπία.
Σε έναν αγώνα που είχες δεδομένα ζήτημα στα μετόπισθεν, αρχικά με την αυτοάνοση απουσία του Βράνιες, και επιπλέον με τους τραυματισμούς των Λόπεζ και Οικονόμου, θεωρείται σχεδόν δεδομένο ότι θα επαληθευτεί ο κανόνας με τα δύο γκολ παθητικό.
Έχει καταντήσει αστείο, να μην μπορεί μια ομάδα με αξιοθαύμαστη άμυνα πριν μόλις δύο χρόνια, να κρατήσει ανέπαφη την εστία της.
Το συγκεκριμένο θέμα που έχει δημιουργηθεί είναι ίσως το μοναδικό το οποίο παραδέχεται ανοιχτά η ΠΑΕ ότι πρέπει να διορθώσει.
Σε όλα τα υπόλοιπα ζητήματα, η Ένωση, όχι απλά δεν παραδέχεται τα λάθη της, αλλά στηρίζει τις επιλογές της και επιμένει να ζει με αυτές…
Με λίγα λόγια, έχει χτίσει ένα παραμυθένιο κάστρο, όπου κάνει ελάχιστα λάθη και όλα κυλούν ρόδινα. Κι αν γίνει κανένα χοντρό; Αυστηρή ποινή, πρωτόγνωρη για τα σύγχρονα δεδομένα και επιστροφή στην κανονικότητα.
Και φυσικά δεν εννοώ μόνο το θέμα με τον Βράνιες. Η λογική πίσω από την απόφαση για τιμωρία του Βόσνιου είναι σωστή, η έκταση της όμως χαρακτηρίζεται στο όριο της ακραίας.
Δεν έχω δει σε καμία άλλη ομάδα, παίκτης της πρώτης γραμμής να τίθεται εκτός πλάνων, χωρίς να υπάρχει διαθέσιμη επιλογή να τον αντικαταστήσει.
Και επειδή στον Νοέμβρη μπήκαμε, τι έχουμε να δούμε με την περίπτωση του Χούλτ; Ο Σουηδός δεν ανανεώνει, πρόοδος δεν φαίνεται να υπάρχει και ο Λόπεζ εκτός από τραυματίας βρίσκεται και σε παρατεταμένο ντεφορμάρισμα.
Θα ζήσουμε σκηνικά τύπου Αγρινίου ή θα αλλάξει νοοτροπία το αφεντικό και θα ζυγίσει διαφορετικά τα πράγματα; Μάλλον το δεύτερο σενάριο δεν συγκεντρώνει και πολλές πιθανότητες…
Πάμε όμως και στα υπόλοιπα άλυτα ζητήματα που «τρέχουν»:
ΝΑ ΔΕΙ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ
Νομίζω είναι ανούσιο να αναφερθώ στον εκπαιδευόμενο μάγο, που μας φόρτωσαν για προπονητή μεγάλου βεληνεκούς, για τον οποίο τελικά δεν μας μίλησε ΚΑΝΕΝΑΣ!
Αποφάσισαν να δώσουν τα ηνία σε έναν άνθρωπο σαφώς περιορισμένων δυνατοτήτων, ο οποίος όμως είχε το αβαντάζ του καλού ξεκινήματος. Πήρε μια ομάδα με την ψυχολογία στα τάρταρα και την «ανέβασε» στα στάνταρ της.
Αυτό που διαπιστώνεται μάλλον εύκολα, είναι ότι φαίνεται να «ταβάνιασε» ο Κωστένογλου. Δίχως διάθεση να θίξω το μέχρι τώρα έργο του, ο Κώστε έκανε την δουλειά του άριστα, αλλά δεν πιστεύω ότι είναι αυτό που χρειάζεται η ομάδα για την συνέχεια.
Και για να προλάβω και κάποιους, αυτή την άποψη την έχω υιοθετήσει στα άρθρα μου καιρό τώρα.
Φυσικά και δεν είμαι ο αρμόδιος να αποφασίσω για κανέναν, αλλά είναι ηλίου φαεινότερο, πως η ομάδα έχει ξεμείνει από ιδέες.
Είναι κρίμα να «καεί» το χαρτί του Κωστένογλου για τις ακαδημίες, επειδή δεν ολοκληρώθηκε με επιτυχία το πλάνο της πρώτης ομάδας. Καλύτερα να κάνει πίσω, πριν να είναι αργά.
ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΔΕΝ ΝΙΚΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ
Το χθεσινό παιχνίδι, άποψη μου πάντα, δεν το έχασε τόσο ο προπονητής, όσο η νοοτροπία των παικτών.
Τα είπε όλα η δήλωση Σιμόες: «Δεν ξέρω τι παθαίνουμε όταν νικάμε». Πολύ απλό. Τρέμει το φυλλοκάρδι σας.
Εκτός αυτού, έδειξε ο καθένας ότι βάζει την ατομική επιτυχία, πάνω από την ομαδική. Σε ποιόν να πρωτοαναφερθώ;
Στον Βέρντε, που από ένα σημείο και μετά τον ένοιαζε μόνο να σκοράρει ο ίδιος ή στον Λιβάγια που συμπεριφέρεται με τρόπο ντίβας τραγουδίστριας που έχει κόντρα με όλες τις υπόλοιπες του μαγαζιού;
Ειρωνικά χειροκροτήματα επειδή ο Ολιβέιρα λέει δεν του έδωσε την μπάλα, πάσες μόνο με τον φίλο του τον Μάνταλο, σαν να είναι ΑΛΑΝΑ.
Γιατί ειλικρινά, η ΑΕΚ του τελευταίου μισάωρου, αυτό θύμισε. Ομάδα παιδιών που από την πίεση δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν με την μπάλα, αγχώνονται και στο τέλος όλοι γκρινιάζουν με την ήττα.
Είναι κρίμα που χάθηκε αυτό το παιχνίδι. Ειλικρινά, είχα ταυτιστεί με την ιδέα ότι μπορεί και να πετύχουμε πράγματα φέτος από το πουθενά.
Αλλά τελικά, φαίνεται ότι επηρεάστηκα από το παραμύθι της ΠΑΕ με δηλώσεις τύπου: «Δεν τελείωσε το πρωτάθλημα» κλπ.
Ελπίζω με την χθεσινή ήττα, να γκρεμίστηκε αυτό το άθλιο συνονθύλευμα πιασάρικων δηλώσεων και πρωταθληματικών προσδοκιών.
Υ.Γ Μόνο σε ένα πράγμα αξίζει να αναφερθώ στα υστερόγραφα. Στον ΜΑΓΚΑ Κολοβέτσιο που σεβάστηκε την ΑΕΚ περισσότερο από πολλούς κιτρινόμαυρους χθες! Μπράβο Μήτσο, κάνεις δεν σε ξεχνάει!
