Δυστυχώς το “βατερλώ” στην Πάτρα δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία στις τάξεις της ΑΕΚ. Σε όλη την -σύντομη- διάρκεια της φετινής σεζόν η ομάδα παρουσιάζει τις ίδιες παθογένειες που εντοπίζαμε και πριν την έναρξή της, όμως πλέον η εικόνα που βγάζει προς τα έξω μας παραπέμπει σε χρονιές προ Αγγέλοπουλου.
Το φετινό ρόστερ της ΑΕΚ δομήθηκε στο σκεπτικό του μειωμένου μπάτζετ και της οικονομικής εξυγίανσης του Συλλόγου, όμως σίγουρα αυτό δεν δικαιολογεί τις τρομακτικές ελλείψεις και τις δομικές αστοχίες που παρουσιάζει.
Στην Α1 υπάρχουν ομάδες με το 1/3 του φετινού προϋπολογισμού της ομάδας που παρουσιάζουν σύνολα πίο αξιόμαχα και συγκρωτημένα.
Άρα το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό. Τουλάχιστον όχι όταν καλείσαι να παίξεις με επαρχιακές ομάδες τύπου Πάτρας, Ρόδου ή αλλες…
Οι πληγές στην ρακέτα της Βασίλισσας τείνουν να εξελιχθούν σε γάγγραινα, δίνοντας την ευκαιρία σε κάθε αντίπαλο να μπει και να χτυπήσει. Παίκτης Μπόγρης δεν υπάρχει για τον Δέδα, που προτιμάει τον Φιλιππάκο, ενώ ο Γέλοβατς αν δεν έχει έναν παίκτη τύπου “Σλότερ” στο παρκέ που να “μασάει σίδερα”, θα αποτελεί “μαύρη τρύπα” στην ρακέτα της ομάδας.
Σαφώς και στην περιφέρεια τα πράγματα δεν είναι και πολύ καλύτερα καθώς οι πόντοι που δέχτηκε η ΑΕΚ στο transition και πόλλοι εξ’ αυτών επετεύχθησαν χωρίς ιδιαίτερο κόπο από τον αντίπαλο.
Προφανώς στο χρονικό σημείο που ήρθε η αποχώρηση του Μάνι Χάρις (που προφανώς ήταν οτι καλύτερο είχε να δείξει το φετινό ρόστερ πέραν του αξιόμαχου Παππά), δεν μπορείς να βρεις παίκτες ούτε στο μισό της αξίας του Αμερικανού αυτή τη στιγμή στην αγορά, ειδικά αν έχεις μικρό “ταβάνι” στο κασέ που προσφέρεις.
Τέλος, μπαίνει στην εξίσωση η οργανωτική δυσλειτουργία του ρόστερ που πέραν του Κίνο Κολόμ δεν διαθέτει άλλο αξιόπιστο playmaker, καθώς ούτε ο Παππάς ούτε ο (απόντας χθες) Φλιώνης είναι τέτοιοι παίκτες.
Το να ποντάρεις στον (τραυματία) Κόνιαρη που είναι εξαιρετικά αμφίβολο πότε και υπό ποια συνθήκη θα επιστρέψει στην ενεργό δράση είναι μάλλον ουτοπικό όταν παρουσιάζεις τέτοια εικόνα στο παρκέ.
Η ΑΕΚ έπαιξε πολλά στοιχήματα φέτος το καλοκαίρι στο χτίσιμο του ρόστερ και τα περισσότερα δεν της βγαίνουν. Πλέον καλείται να “γυρίσει” το ματς πρωτού χαθούν πρόωρα και φέτος οι στόχοι της.
Υ.Γ. Το περιστατικό ανάμεσα στον Δέδα και τον Βαουλέτ μόνο ως καλό οιωνό δεν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε… Τέτοια σκηνικά είχαμε να δούμε από εποχές Ζντοβτς. Αυτά σίγουρα κάτι δείχνουν και μάλλον όχι κάτι ενθαρρυντικό…
