Ο Γιάννης Σηφάκης εκμεταλλεύεται την διακοπή της Βασίλισσας και αποθεώνει τον Κουβανό άσο Χάουαρντ Σαντ-Ρος.
Μετά το νικηφόρο σερί της ΑΕΚ σε πρωτάθλημα κι Ευρώπη, μετά τις νίκες με Χολαργό, Κύμη, Ήφαιστο Λήμνου και Φουενλαμπράδα, Λιετκαμπέλις, Άντβερπ, οι παίκτες βρήκαν την ευκαιρία να γεμίσουν τις μπαταρίες τους με στόχο να είναι πλήρως έτοιμοι για τα δύσκολα ματς του Δεκέμβρη.
Παρά το νωθρό ξεκίνημα στην αρχή της σεζόν και τα πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση, η ομάδα όσο περνούσε ο καιρός βελτίωνε την συμπεριφορά της σε άμυνα κι επίθεση, έβρισκε λύσεις απέναντι σε οποιαδήποτε αντίπαλο και ξεπερνούσε ατυχίες, τραυματισμούς και συσσωρευμένη κόπωση.
Είναι αλήθεια πως ο Λούκα Μπάνκι δεν έχει καταφέρει έως τώρα να δουλέψει σε βάθος με το σύνολο των παικτών του, μιας και υπήρξαν συνεχώς ονόματα στο ιατρικό δελτίο, δυσκολεύοντας το έργο του προπονητή. Σιγά-σιγά τα προβλήματα λύνονται και είναι βέβαιο πως ο Ιταλός θα έχει σύντομα τις βοήθειες που επιθυμεί από τον πάγκο.
Ένα από τα ονόματα που ήταν γραμμένο στην παραπάνω λίστα ήταν αυτό του Σαντ-Ρος, του Κουβανού άσου, πρώην παίκτη της κυπελλούχου Ευρώπης στο Eurocup, Νταρουσάφακα. Ήταν μαζί με τον Γιόνας Μασιούλις οι δύο εφετινές μεταγραφικές «βόμβες» που κάνουν τη διαφορά και δίνουν έξτρα ποιότητα στο ρόστερ.
Ο Κουβανός έχασε τα πρώτα ματς της Βασίλισσας λόγω τραυματισμού στο γόνατο και η επιστροφή του στα παρκέ απέδειξε τον λόγο που το τεχνικό τιμ βάσιζε πολλά πάνω του. Έκτοτε ο ψηλόσωμος γκαρντ-φόργουορντ αποτελεί ένα από τα βασικά γρανάζια της μηχανής του κόουτς Μπάνκι κυρίως σε άμυνα αλλά και σε επίθεση.
Οι αμυντικές του τοποθετήσεις τον μετατρέπουν σε υπερπολύτιμο εργαλείο του ανασταλτικού πλάνου της ομάδας, ενώ η ικανότητά του στο κατέβασμα και μοίρασμα της μπάλας λύνουν τα χέρια του προπονητή, ειδικά μετά και την απουσία βασικών επιλογών στη θέση «1», του Ρατάν-Μέις και του Ξανθόπουλου.
Συγκεκριμένα, στην άμυνα ο Σαντ-Ρος έχει τον απαιτητικό ρόλο του κυνηγού του αντίπαλου πλέι-μέικερ, δυσκολεύοντας έτσι την οργάνωση των επιθέσεων. Τα ψηλά κορμιά που διαθέτει εφέτος η ΑΕΚ στην περιφέρεια, συν το γεγονός πως αμύνονται σωστά, δίνει το δικαίωμα για αλλαγή θέσεων και ρόλων κατά τη διάρκεια ενός αγώνα.
Επί παραδείγματι, για να μπορέσει ο Κουβανός να πιέσει σωστά τον αντίπαλο «άσο», θα πρέπει να υπάρξει η κατάλληλη αλλαγή μαρκαρισμάτων. Ρατάν-Μέις, Γκρίφιν και Λαρεντζάκης μπορούν να μαρκάρουν τριάρια λόγω σωματοδομής και σκληράδας στην άμυνα, βάζοντας δύσκολα στην αντίπαλη ομάδα.
Στην επίθεση, ο Σαντ-Ρος έχει επίσης αρκετά απαιτητικό ρόλο, μιας και η ικανότητά του στο κατέβασμα και μοίρασμα της μπάλας τον κάνει να χρησιμοποιείται από τον Μπάνκι για αρκετή ώρα στη θέση «2», εκτός της φυσικής του θέσης στο «3».
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως ο Κουβανός δεν είναι σταρ, ούτε είχε ποτέ του αυτό τον ρόλο. Ακόμη και στην τσεχική Νίμπουργκ που ήταν το πρώτο βιολί σε άμυνα κι επίθεση, ποτέ δεν ήταν το σημείο αναφοράς αλλά ήξερε το πώς να γίνει χρήσιμος για την ομάδα. Πραγματικό εργαλείο για κάθε προπονητή.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός πως ο Μπλατ την περσινή σεζόν, του έδινε άπλετο χρόνο συμμετοχής στην Νταρουσάφακα, τόσο στο «2» όσο και στο «3». Τα στοιχεία που διαθέτει, είναι μοναδικά. Τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση ξέρει να συνεισφέρει με τον δικό του τρόπο, δίχως να υπάρχει η αντίστοιχη «αναγνώριση» από την στατιστική του αγώνα.
Η συνολική στατιστική όμως ίσως και να λέει την αλήθεια…
Και η αλήθεια είναι πως ο Κουβανός και πέρυσι στην Τουρκία και εφέτος στην Ελλάδα είναι στις πρώτες θέσεις της συνολικής στατιστικής σε σχεδόν όλες τις κατηγορίες. Από τους πρώτους σε ασίστ και ριμπάουντ, κορυφαίος σε κλεψίματα και χρόνο συμμετοχής, σημαντική η συνεισφορά του και στο σκοράρισμα.
Αυτός είναι ο Σαντ-Ρος που μας έλειψε στην εκκίνηση της σεζόν, αυτός είναι ο παίκτης που δίχως να τραβάει τα φλας πάνω του κάνει όλη τη βρώμικη δουλειά, διευκολύνοντας τους συμπαίκτες του σε άμυνα κι επίθεση. Και είναι κάτι που το κάνει καλά τα τελευταία χρόνια, το οποίο αναγνωρίζεται κι από τους προπονητές του.
Παρά το δυναμικό ξεκίνημα του Χάντερ στην φροντ-λάιν ή την τρομερή εξέλιξη του Λαρεντζάκη στην περιφέρεια, εγώ προσωπικά θα έδινα το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη του μήνα Νοέμβρη στον Κουβανό, ο οποίος από την ημέρα που επέστρεψε από τον τραυματισμό έως και σήμερα, αποτελεί το «Α και Ω» της Βασίλισσας στους αγώνες.
Μακάρι πάντως η ομάδα να συνεχίσει να αποδίδει καλό μπάσκετ και (γιατί όχι) να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο στη συνέχεια, αφού είναι προτιμότερο να μας απασχολεί το πού θα πάει ο τίτλος του MVP, παρά να υπάρχει μουρμούρα για το ποιος θα αποχωρήσει από το ρόστερ – μία συζήτηση που δυστυχώς έχει ξεκινήσει από το καλοκαίρι…
ΥΓ: Ελπίδα όλων να μην έχουμε για ακόμη μία σεζόν «ντέρμπι» με τον Άρη. Ας ξεπεράσουμε επιτέλους αυτόν τον σκόπελο!
