Ο καιρός πέρασε, οι ημέρες έφτασαν και το ΟΑΚΑ θα ανοίξει τις πύλες του φιλοξενώντας το Final Four του Basketball Champions League, το προσωπικό στοίχημα του Μάκη Αγγελόπουλου για την εφετινή χρονιά.
Γράφει ο Γιάννης Σηφάκης
Τα περισσότερα εισιτήρια έχουν ήδη κάνει «φτερά» εδώ και καιρό, η ομάδα έχει μπει στο κλίμα το τελευταίο διάστημα και άπαντες στην κιτρινόμαυρη οικογένεια ετοιμάζονται για το καλύτερο τριήμερο των τελευταίων πολλών ετών.
Για το ποδόσφαιρο, εν συντομία θα πρέπει να αναφερθεί πως το πρωτάθλημα αποτελεί την επιβράβευση παικτών και τεχνικού τιμ που κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, έκαναν το καθήκον τους σε τρεις διοργανώσεις και με το παραπάνω. Ας απολαύσουν τους καρπούς των κόπων τους εκεί που πανηγυρίστηκαν όλα τα πρωταθλήματα της ΑΕΚ, στα μαγικά χώματα της Φιλαδέλφειας!
Πίσω στο μπάσκετ, λοιπόν, έχουμε έναν κρίσιμο ημιτελικό -κι αν όλα πάνε καλά και έναν τελικό- μπροστά μας. Οι πιστοί της Βασίλισσας θα έχουν μία ακόμη ευκαιρία να γεμίσουν το Κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων και να αποδείξουν πως το «κρύο» στάδιο μπορεί να μετατραπεί σε καμίνι από τη δίψα και το πάθος για διάκριση.
Αυτές τις στιγμές έχουμε να δούμε για αρκετό καιρό, αυτές τις στιγμές περιμένουμε όλοι μας. Οι αγώνες θα είναι δύσκολοι, αγχωτικοί, θα «σπάσουν» καρδιές, αλλά η ΑΕΚ μόνον έτσι ξέρει να το κάνει. Και θα το κάνει με θόρυβο, όπως ακριβώς σήκωσε το Κύπελλο στην Κρήτη, όπως επίσης πέρασε Νίμπουργκ και Στρασβούργο για να φτάσει στις κορυφαίες τέσσερις ομάδες της Ευρώπης.
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες, δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις, το μυαλό όλων θα είναι σε ΟΑΚΑ και Φιλαδέλφεια για τρεις ολόκληρες ημέρες. Κι αυτές τις ημέρες δεν θα μπορέσει να μας τις στερήσει κανείς…
Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και καλύτερα. Η ομάδα εάν είχε την απαραίτητη συγκέντρωση στο πρωτάθλημα, θα είχε νικήσει ΠΑΟΚ και Προμηθέα, θα έπαιζε όμορφο μπάσκετ, θα αξιοποιούσε τους παίκτες της στο ροτέισον. Αλλά είπαμε, η ΑΕΚ έτσι ξέρει να το κάνει από την αρχή της σεζόν, έτσι θα το κάνει και πάλι.
Μόνο που μαζί της θα έχει και τις ευλογίες ολόκληρου του ελληνικού μπάσκετ για διάκριση και τρόπαιο, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια «ανομβρίας».
Συνήθως, πριν από τέτοια παιχνίδια δεν δίνεις πολλές οδηγίες ή ιδιαίτερο βάρος στην τακτική, ειδικά αυτή την εποχή. Η προετοιμασία και το σκάουτινγκ των αντιπάλων έχει γίνει και γίνεται εδώ και καιρό. Τα υπόλοιπα πάνε περίπατο. Τα μεγάλα ματς τα κερδίζεις κυρίως με το συναίσθημα, κι αυτό πρέπει να αντιληφθεί ο μπασκετικός οργανισμός της ΑΕΚ.
Να αντιληφθεί την μοναδικότητα της στιγμής, την ιστορική ευκαιρία για τρόπαιο 50 χρόνια μετά το Έπος στο Καλλιμάρμαρο, ξανά στην Αθήνα. Να καταλάβει πως τα δύο βράδια των αγώνων, η αύρα της Πρωταθλήτριας ΑΕΚ του 1968 θα πλημμυρίσει το Κλειστό του ΟΑΚΑ.
Κι αν τελικά γίνει αυτό που όλοι περιμένουμε και η Βασίλισσα αναδειχθεί «Βασίλισσα ξανά», θα μιλάμε για το μεγαλύτερο και ισχυρότερο αποδεικτικό στοιχείο της μεγάλης επιστροφής στον σύγχρονο μπασκετικό χάρτη της Ευρώπης.
Και αυτός ο γύρος θριάμβου θα είναι πολύ γλυκός και πολύ έντονος για εκείνους που από τον Νοέμβρη είχαν την ταμπέλα του «χειρότερου ρόστερ», κι όμως μας χάρισαν τόσα χαμόγελα από τον Φλεβάρη και μετά, σε μία χρονιά που θα μας στείλει στον… ψυχίατρο.
Αυτή η προσπάθεια θα αποτελέσει τη βάση για τα επόμενα χρόνια, ώστε οι Μωραΐτης, Άτιτς, Τσαλμπούρης, Χατζηδάκης και τα υπόλοιπα παιδιά να καταλάβουν πως τα τρόπαια και ο πρωταθλητισμός δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας.
Την Παρασκευή το βράδυ, θα είμαστε όλοι στις θέσεις μας στις εξέδρες του ΟΑΚΑ και για 40 λεπτά θα δίνουμε τη δική μας μάχη. Και την Κυριακή, αν όλα πάνε καλά, θα έχουμε ακόμη μία φιέστα.
Η ώρα της Βασίλισσας έφτασε!
