Το «στοίχημα» Γιαννίκης χρειάζεται πίστη και στήριξη, προκειμένου να εξελιχθεί. Η προσωπική επιλογή του Μελισσανίδη, το ταξίδι προς το άγνωστο και τα σχόλια του κόσμου, στο νέο Yellow Family του Χάρη Κολχούρη.
Εποχή Γιαννίκη και επίσημα στην ΑΕΚ. Με αρχή την 10η Οκτώβρη του 2021 και τέλος… το άγνωστο, μιας και οι δύο πλευρές συμφώνησαν για συνεργασία μέχρι το τέλος της σεζόν, με δικαίωμα της Ένωσης να ανανεώσει το συμβόλαιο του για δύο ακόμη χρόνια, ήτοι μέχρι το 2024.
Ο 41χρονος τεχνικός έρχεται να αντικαταστήσει, επί της ουσίας, τον Βλάνταν Μιλόγεβιτς, ο οποίος αποδείχθηκε «λίγος» για να κοντρολάρει την πίεση. Το συναινετικό διαζύγιο ωφελεί και τις δύο πλευρές, που ήταν φανερό ότι έψαχναν μια ανανέωση στην σχέση τους. Ο Σέρβος δεν έχει συμφωνήσει ακόμη με κάποια ομάδα, αν και η Σαουδική Αραβία πιέζει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει μόνο η Νταμάκ. Υπάρχει κι άλλη στο κόλπο.
Όπως και να έχει, ο Μιλόγεβιτς ανήκει στο παρελθόν και την θέση του παίρνει ο άνθρωπος, τον οποίο ο Δημήτρης Μελισσανίδης ήθελε διακαώς και στο τέλος της περσινής σεζόν. Τότε, αφού εξετάστηκαν πολλές επιλογές, μεταξύ άλλων οι Λουτσέσκου και Ρεμπρόφ, προτιμήθηκε η εμπειρία και η γνώση από πρωταθλητισμό. Η επιλογή του Γιαννίκη έμεινε πίσω και αφού δεν δέχθηκαν άλλοι, ήρθε ο Βλάνταν.
Με λίγα λόγια θα πει κάποιος, πως η ΑΕΚ παίρνει επί της ουσίας έναν τεχνικό, τον οποίο είχε στα χαμηλά επίπεδα της λίστας της, ακόμα πιο χαμηλά και από τον Σέρβο, που έχασε την εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του πολύ γρήγορα. Άρα στην περίπτωση του Γιαννίκη τι θα γίνει; Θα τον δούμε με την πλάτη στον τοίχο, στην πρώτη στραβή; Άγνωστο!
Η ΑΕΚ ποντάρει σε ακόμη ένα στοίχημα
Η επιλογή του Ελληνογερμανού για τον κιτρινόμαυρο πάγκο αποτελεί ξεκάθαρο ρίσκο και αυτό είναι δεδομένο. Ασφαλώς δεν είναι η πρώτη φορά που η διοίκηση καταλήγει σε μια τέτοια απόφαση, μιας και έχουν δει πολλά τα ματάκια μας σε αυτό το πόστο, αλλά ευελπιστούμε πως η διαχείριση τώρα θα είναι διαφορετική.
Η διαφορά σε σχέση με άλλους προπονητές που ήρθαν, είδαν και έφυγαν… νύχτα, είναι πως όλους εκείνους δεν τους επέλεξε ο Μελισσανίδης, αλλά οι τεχνικοί διευθυντές που είχε ορίσει. Αυτό μπορεί να μην σημαίνει και τίποτα, μιας και σε κάθε απόλυση, τις αποφάσεις τις παίρνει ο ίδιος, αλλά μπορεί να σημαίνει και πολλά, όσον αφορά την πίστη στο πρότζεκτ που βλέπει.
Χρειάζεται στήριξη ο Γιαννίκης
Νομίζω πως η φράση «χρειάζεται στήριξη…» έχει γίνει κλισέ σε κάθε ανακοίνωση ενός νέου τεχνικού που έρχεται για τον πάγκο της ΑΕΚ. Τα αποτελέσματα γνωστά. Στην παρούσα φάση, η πίεση είναι μεγαλύτερη, καθώς πρόκειται για έναν άνθρωπο που έχει να επιδείξει μια αξιόλογη πορεία με τον ΠΑΣ, που τερμάτισε όμως 9ος στο περσινό πρωτάθλημα και την αποφοίτηση στην πιο δύσκολη σχολή προπονητών του κόσμου, στην Κολωνία.
Ένας νέος άνθρωπος με φρέσκες ιδέες, που βρήκε την μεγάλη ευκαιρία που έψαχνε για να αναδειχθεί και να αναδείξει το αγωνιστικό του πλάνο. Το κύριο ερώτημα ωστόσο δεν είναι αν θα καταφέρει να περάσει τις ιδέες του στην ομάδα, αλλά κατά πόσο θα αντέξει η Ένωση ενδεχόμενες απώλειες βαθμών, στο άμεσο μέλλον.
Το έργο το έχουμε δει πολλές φορές με αρκετούς πρωταγωνιστές. Προσωπική ευχή και ελπίζω ευχή της πλειοψηφίας των αναγνωστών, να έχουμε το λεγόμενο plot twist και να πετύχει σε τεράστιο βαθμό το πρότζεκτ του Γιαννίκη. Σε μια χώρα που έχει μάθει να απαξιώνει τα δικά της παιδιά και να προτιμά τον κάθε -ιτς, -ινιο, -οφ και πάει λέγοντας, θα είναι τεράστια επιτυχία αν καταφέρει να αντιστρέψει τις απόψεις πολλών ΑΕΚτζήδων.
Ο Έλληνας οπαδός πρέπει να καταλάβει, πως στην χώρα μας δεν μπορούν να έρθουν προπονητές όπως ο Βαλβέρδε. Ρεαλιστικά μιλώντας δεν παίζουν αυτές οι επιλογές και στην τελική αναλαμβάνουν τα ηνία, άνθρωποι όπως ο ομογενής τεχνικός, εν μέσω αμφισβήτησης. Βέβαια, δεν μας έκανε ο πρωταθλητής Ρωσίας και ο πρωταθλητής Σερβίας, ο προπονητής του αξιόμαχου ΠΑΣ θα άλλαζε τα πράγματα;
Υ.Γ. ΣΤΗΡΙΞΗ και μόνο αυτό χρειάζεται στην παρούσα φάση. Με την ΑΕΚ στο -2 από την κορυφή και όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, τα πάντα μπορούν να συμβούν. Το γήπεδο θα κρίνει τους πάντες. Μέχρι τότε υπομονή!
