Η Βασίλισσα που στοχεύει για το βήμα παραπάνω έχοντας διαφορετική φιλοσοφία στο σχεδιασμό της, η επιλογή της παραμονής στο Champions League και οι δήθεν κραυγές αγωνίας για το Ελληνικό μπάσκετ μπαίνουν στο μικροσκόπιο του νέου «Editorial».

«Φρέσκο» πλάνο, με στόχο τους τίτλους !

Η αντίστροφη μέτρηση για τη νέα σεζόν έχει ήδη φτάσει στο τέλος της και η Βασίλισσα ετοιμάζεται να κάνει πρέμιερα το Σάββατο, ως τυπικά φιλοξενούμενοι, από τον Πρωταθλητή Ελλάδος, Παναθηναϊκό.

Η φετινή ΑΕΚ δομήθηκε με άκρως διαφορετική φιλοσοφία από αυτή του παρελθόντος. Ο Μάκης Αγγελόπουλος αποφάσισε (με αποφασιστικότητα) να δώσει τα κλειδιά της ομάδας στον Ηλία Παπαθεοδώρου ο οποίος έδειξε σημαντικό έργο τα τελευταία χρόνια τόσο στις μικρές εθνικές ομάδες, όσο και στον ΠΑΟΚ.

Αντιδράσεις στο άκουσμα της πρόσληψής του υπήρξαν πολλές , ωστόσο είναι δεδομένο πως ο προπονητής θα στηριχτεί από την διοίκηση. Δείγμα του παραπάνω ισχυρισμού είναι και οι ηχηρές μεταγραφές με τις οποίες “θωράκισε” το ρόστερ της η Ένωση φέτος το καλοκαίρι.

Στα αγωνιστικά δεν μπορούμε ακόμα να κάνουμε αναλύσεις καθώς οι φιλικοί αγώνες δεν προσφέρονται για ιδιαίτερα συμπεράσματα. Αναμενόμενο ήταν (και είναι) πως αιχμή του δόρατος της νέας ΑΕΚ θα αποτελεί ο super star Κιθ Λάνγκφορντ ο οποίος έχει απίστευτο κίνητρο (το δήλωσε άλλωστε και ο ίδιος) την φετινή χρονιά να αποδείξει πως παρά το μεγάλο της ηλικίας του μπορεί να πρωταγωνιστεί στο κορυφαίο επίπεδο.

Από εκεί και πέρα πρέπει να δούμε την ομάδα επιτέλους στην πλήρη της μορφή. Η κατάρα των τραυματισμών δεν σταματά ποτέ στην ΑΕΚ η οποία μπορεί να υπολογίζει στον Κέντρικ Ρέι ενόψει της πρεμιέρας, όχι όμως και στον Μάρκους Σλότερ που ταλαιπωρείται εδώ και καιρό από τραυματισμούς και έχει χάσει μεγάλο μέρος της προετοιμασίας.

Η ΑΕΚ έχει επανακτήσει, επί Αγγελόπουλου, την χαμένη της λάμψη και αυτό αντανακλάται παντού πλέον. Η “λαμπερή” εκδήλωση στο Χίλτον ήταν μόνο η αρχή για όσα σχεδιάζει ο πρόεδρος. Το επίπεδο έχει αλλάξει ριζικά και αμετάκλητα. Ασφαλώς μαγικά “ραβδάκια” δεν υπάρχουν στο μπάσκετ και όσοι χτίζουν ομάδα μίας χρήσης το πληρώνουν ακριβά συνήθως. Φέτος το ρόστερ δομήθηκε ώστε να ισχυροποιηθεί ουσιαστικά ο ελληνικός κορμός της ομάδας ο οποίος μαζί με τους νέους θα καθορίσουν το μέλλον του Συλλόγου.

Ο κόσμος πάλι δηλώνει «απών»

Το κεφάλαιο “στήριξη του κόσμου” είναι ακόμα μια φορά στο προσκήνιο τούτης της στήλης. Ειλικρινά δεν υπάρχει δικαιολογία για το (υπερβολικά) χαμηλό νούμερο των πωληθέντων εισιτηρίων διαρκείας, που όπως φαίνεται θα κλείσει σε χαμηλότερη τιμή από την περσινή. Άραγε αν η ομάδα δεν κατακτούσε και το Διηπειρωτικό πόσες κάρτες θα είχαν διατεθεί; Απάντξση δεν περιμένουμε…

Ο κόσμος δεν έχει σταθεί αρωγός στην προσπάθεια του προέδρου πέρα από ορισμένες περιπτώσεις στο Champions League. Η χαμηλή προσέλευση αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για επενδύσεις και εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς: «Μέχρι πότε θα τα “σκάει” ένας άνθρωπος χωρίς την απαραίτητη στήριξη;» Ας απαντήσει ο καθένας ξεχωριστά στο ευατό του…

Ας το σώσουμε όσο είναι ακόμα καιρός…

Ίσως ήταν ώρα για μεγάλες αποφάσεις…

Η ΑΕΚ μπάινει για 4η σερί χρονιά στην μάχη του Basketball Champions League ευελπιστώντας να επαναλάβει την πορεία του 2018, με κίνδυνο όμως να μείνει στάσιμη ως προς την πρόοδο της ανταγωνιστικότητάς της εκτός συνόρων.

Ασφαλώς η διοργάνωση έχει μεγαλώσει προσθέτοντας συλλόγους με εμπειρία και αναγνωρισιμότητα,μοιράζοντας παράλληλα μεγάλα χρηματικά έπαθλα στους φιναλίστ, όμως κακά τα ψέματα δεν μπορεί να αγγίξει ούτε στο ελάχιστο την αίγλη της Ευρωλίγκα.

Εδώ είναι αμφίβολο κατά πόσο μπορεί να συγκριθεί σε οργάνωση και ανταγωνιστικότητα με το Eurocup, το οποίο μάλιστα από φέτος θα δίνει δύο «εισιτήρια» στην Ευρωλίγκα της επόμενης σεζόν…

Κακά τα ψέματα η ΑΕΚ ανήκει στην ελίτ και έτσι πρέπει να συμπεριφέρεται και στον ίδιο τον εαυτό της. Εάν βρεθεί λύση μεταξύ FIBA και ECA τότε έχει καλώς. Αν όχι, τότε το να εμμένεις σε αποφάσεις αμφίβολες ως προς την ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας του Συλλόγου ίσως αποβεί μοιράιο.

Περί απόδομησης του Ελληνικού μπάσκετ

Πολύς λόγος γίνεται για το κατά πόσο θα επηρεάσει το επίπεδο του Ελληνικού μπάσκετ η πτώση του Οσφπ στην Α2.

Το Ελληνικό πρωτάθλημα, άλλωστε,είναι επί δεκαετίες τόσο “ανταγωνιστικό” (οι “αιώνιοι” με το ζόρι σημείωναν ήττα σε αγώνες με άλλες εγχώριες ομάδες) που πλέον εύλογα επικρατεί ο (δήθεν) τρόμος μήπως ταραχτούν οι “λεπτές” ισορροπίες που δημιουργεί η νέα τάξη πραγμάτων. Στην αρχή κυκλοφορούσαν ισχυρισμοί πως όλοι έχουν να χάσουν εάν αποχωρήσει κάποιος από τους “μεγάλους” του Πρωταθλήματος. Βέβαια οι “κασσάνδρες” διαψεύστηκαν καθώς ο ΕΣΑΚΕ ανακοίνωσε και κεντρική χορηγία για τη νέα σεζόν και τα τηλεοπτικά φαίνεται πως μένουν ανεπηρέαστα…

Μεγαλοπαράγοντες που (δήθεν) σπαράζουν για το που οδεύει το Ελληνικό μπάσκετ δημιουργούν πιασάρικα hashtags και κρύβονται πίσω από οργανωμένους για να καλύψουν τα κενά στα ρόστερ τους.

Εκτός αν θεωρούν πως στην Ευρωλίγκα θα διαπρέψουν με το υλικό που διαθέτουν και εμείς είμαστε παντελώς άσχετοι από μπασκετ…